1.36 Kalooban ba ng Diyos na ang mga tao ay mamatay?
Walang kamatayan sa orihinal na plano ng Diyos. Naging bahagi lamang ng buhay ng tao ang kamatayan bilang bunga ng kasalanang nagawa ng mga unang tao. Sa pamamagitan ng paggawa ng orihinal na kasalanan tinanggihan nila ang Diyos. Gayunpaman, nais pa rin ng Diyos na mabuhay tayo magpakailanman. Ngunit ang mabuhay magpakailanman sa mundong ito, kasama ang lahat ng kahirapan at pagdurusa, ay hindi talaga magiging kahanga-hanga! Si Hesus ay dumating sa lupa, namatay sa krus, at muling binuhay ng Diyos upang mabura ang bunga ng unang kasalanan.
Salamat kay Hesus maaari tayong mabuhay magpakailanman sa langit pagkatapos ng ating kamatayan. Makakarating tayo sa langit sa pamamagitan ng pagsunod kay Hesus, at sa pamamagitan ng pamumuhay sa isang mapagmahal na ugnayan sa Diyos at sa ating kapwa tao.
If God is omnipotent and provident, why then does evil exist?
To this question, as painful and mysterious as it is, only the whole of Christian faith can constitute a response. God is not in any way - directly or indirectly - the cause of evil. He illuminates the mystery of evil in his Son Jesus Christ who died and rose in order to vanquish that great moral evil, human sin, which is at the root of all other evils'. [CCCC 57]
Why does God permit evil?
Faith gives us the certainty that God would not permit evil if he did not cause a good to come from that very evil. This was realized in a wondrous way by God in the death and resurrection of Christ. In fact, from the greatest of all moral evils (the murder of his Son) he has brought forth the greatest of all goods (the glorification of Christ and our redemption. [CCCC 58]
What does it mean to die in Christ Jesus?
Dying in Christ Jesus means to die in the state of God's grace without any mortal sin. A believer in Christ, following his example, is thus able to transform his own death into an act of obedience and love for the Father. “This saying is sure: if we have died with him, we will also live with him” (2 Timothy 2:11). [CCCC 206]
Paano tayo tinutulungan ni Kristo sa oras ng kamatayan kapag nagtitiwala tayo sa Kanya?
Sinasalubong tayo ni Kristo at dinadala tayo sa buhay na walang hanggan. “Hindi ang kamatayan ang susundo sa akin, kundi ang Diyos.” (Santa Teresita ng Sanggol na si Jesus)
Ang pagnilay sa pagdurusa at kamatayan ni Jesus ay maaari mismong gawing mas magaan ang kamatayan. Sa isang kilos ng pagtitiwala at pag-ibig sa Ama, maaari tayong magsabi ng “Oo,” gaya ng ginawa ni Jesus sa hardin ng Olibo. Ang naturang disposisyon ay tinatawag na “espirituwal na alay”: Ang mamamatay ay pinag-iisa ang kanyang sarili sa alay ni Kristo sa krus. Ang sinumang namamatay nang may pagtitiwala sa Diyos at may kapayapaan sa tao, ibig sabihin, walang mabigat na kasalanan, ay patungo sa pakikipag-isa kay Kristong muling nabuhay. Hindi tayo hahayaan ng ating pagkamatay na mahulog kundi sa Kanyang mga kamay. Ang sinumang namamatay ay hindi bumabangon kung saan-saan lamang, kundi bumabalik pauwi sa pag-ibig ng Diyos na siyang lumikha sa kanya. [Youcat 155]
Sapagkat hindi lamang tayo ginawa ng Diyos sa wala; ngunit malaya Niya tayong binigyan, sa pamamagitan ng Biyaya ng Salita, isang buhay na naaayon sa Diyos. Ngunit ang mga tao, na tinanggihan ang mga bagay na walang hanggan, at sa payo ng diyablo, ay lumingon sa mga bagay na katiwalian, ay naging sanhi ng kanilang sariling kabulukan sa kamatayan. [St. Athanasius, Treatise on the incarnation of the Word, Chap. 5 (MG 25, 104)]
